قصه های خوب برای بچه های خوب – جلد پنجم

این کتاب که جلد پنجم از مجموعه قصه های خوب برای بچه های خوب می باشد. هجده قصه از مشهورترین قصه‌های «قرآن کریم» کتاب آسمانی دین اسلام است. بیشتر این قصه‌ها مربوط به‌پیامبران است‌ونویسنده این قصه‌ها را به‌زبانی ساده‌وبسیار زیبا برای بچه‌ها در این کتاب بازنویسی کرده‌است.

قرآن کتاب هدایت و تذکر برای تمام جهانیان تا روز قیامت است. خداوند معجزه آخرین‌فرستاده‌خود را کتابی قرار داد که قادر است تا روز قیامت به روشنگری بپردازد و راه حق را از باطل نشان دهد. کلام الهی در زمینه‌های مختلفی سخن گفته‌و تلاش‌داشته‌با آوردن‌مثال‌های مختلف و استدلال های محکم ضمیر حقیقت جویان را روشن نماید. از جمله روش‌های‌قرآن‌کریم برای بیدارنمودن فطرت مردم اشاره به‌سرگذشت مردمان پیشین و روایت‌زندگی‌پیامبرانی است که برای انذاراقوام گذشته مبعوث‌گشتند.

بسیاری از سرگذشت‌های تاریخی همچون قصص پیامبران ماجراهایی بسیار شیرین و عبرت آموزی هستند که هم مطالعه آنان لذتبخش است و هم می‌توان از دل این اتفاقات درس‌های فراوانی آموخت و در زندگی به کار بست. مهدی آذریزدی که از معدود نویسندگان این سرزمین است که کودکان را همّ و غم اصلی خود قرارداده‌بود تلاش داشت تا متون اصیل فرهنگ ایرانی اسلامی را به آنان بشناساند. به همین دلیل او بر آن شد تا با کمک تفاسیر و روایات اهل بیت قصه کامل و جامعی از اتفاقات ذکرشده‌در قرآن بیان کند و کودکان را با مفاهیم مطرح‌شده در قرآن با زبانی ساده آشنا نماید. قصه‌های این کتاب از ابتدای خلقت جهان و آفرینش آدم و حوا شروع می‌شود و به ترتیب سرگذشت مهم‌ترین رسولان الهی همچون ابراهیم، نوح، یوسف و اصحاب کهف حکایت شده‌است.

مجموعه کتاب قصه های خوب برای بچه های خوب شامل جلد های زیر می باشد:

جلد اول _ قصه های کلیله و دمنه
جلد دوم _ قصه های مرزبان نامه
جلد‌سوم _ قصه های سندبادنامه و قابوسنامه
جلد چهارم _ قصه های مثنوی
جلد پنجم _ قصه های قرآن
جلد‌ششم _ قصه های شیخ عطار
جلد هفتم _ قصه های گلستان و ملستان
جلد هشتم _ قصه های چهارده معصوم

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

طالوت و جالوت دو پادشاه بودند که با هم اختلاف داشتند. طالوت از بنی اسرائیل بود و به خدا ایمان داشت و جالوت بت پرست بود وقتی که جنگ میان این دو گروه به مرحلهٔ سختی‌رسیده‌بود و طالوت از شکست خود بیمناک‌شده‌بود، داوود به کمک او رسید. داوود فرزند یکی از خوبان روزگار خود بود و نَسب او به یهودا یکی از پسران یعقوب می‌رسید. داوود چهار برادر بزرگ‌تر داشت که گوسفند داری می‌کردند. او در کودکی زنبیل بافی و آهنگری و نجاری آموخته بود، اما چون زندگی در صحرا و جنگل را دوست می‌داشت مدتی هم چوپان شد و گوسفندهای برادران خود را شبانی می‌کرد. هنوز داوود خیلی جوان بود که به فرمان پدر خود برای همکاری با لشکر طالوت و شکست بت پرستان وارد جنگ شد.