اصول دین نوجوان (۲)

کتاب اصول دین نوجوان (۲) نوشته حجت الاسلام علی شعیبی است. این کتاب آموزش اعتقادات اسلامی به کودکان و نوجوانان با روشی نوین، برگرفته از سخنان امام علی(ع) است.

درباره کتاب اصول دین نوجوان (۲)

ما در زندگی خود دائماً با تفکرات و شبهات فراوانی روبه‌رو می‌شویم که ممکن است به‌دلیل آشنا نبودن با اعتقادات صحیح، پایمان بلغزد و از جادهٔ هدایت به درهٔ گمراهی سقوط کنیم.

اعتقاد به خداوند، پیامبران، امامان و روز قیامت را اصول دین اسلام هستند. اعتقاد و شناخت به اصول دین بر همه مسلمانان واجب و لازم است. نسل متدین امروز باید اعتقاد به اصول دین را با تفکر در وجود خودش، تامل در مخلوقات خداوند بزرگ و دیدن نشانه‌های او، به دست آورد!

در این کتاب سعی کرده‌ایم بخشی از تاریخچه، اعتقادات، باورهای صحیح دینی، و جایگاه مهم شیعه را برای دوستداران اهل‌بیت (ع)، با زبانی ساده و روان بیان کنیم، تا با آن آشنا شویم و به‌صورت مختصر توشه‌ای را در سفر خطیر و حساس زندگی به‌همراه داشته باشیم. در پایان کتاب نیز فصلی به‌عنوان تقویم شیعه آمده تا از طریق آشنایی با روزهای مهم شیعه، در بزرگداشت آن‌ها تلاش لازم را انجام بدهیم.

خواندن کتاب اصول دین نوجوان (۲) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام نوجوانان و مربیان و والدینی که دغدغه تربیت دینی فرزندشان را دارند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دین نوجوان (۲)

ما شیعه‌ایم؛ یعنی مسلمانانی هستیم پیرو امام علی (ع)، و اعتقاد داریم بنا بر آیاتِ قرآن و احادیثِ پیامبراکرم (ص)، به‌دستور خداوند، امام علی (ع) جانشین بلافصل (بی‌فاصله) حضرت محمد (ص) است(۲) وعقل نیز این دلیل ما را تأیید می‌کند.

تفکری که در این باره با ما اختلاف نظر دارد تفکر اهل سُنّت است. اهل سنت یا سُنّی‌ها مسلمانانی هستند که اعتقاد دارند پیامبر اکرم (ص) برای بعد از خود، جانشینی تعیین نکرده و ابوبکر با انتخاب مسلمانان رهبر آن‌ها شده است.(۳)

عقل برای چیست؟

«هشام بن حکم»، یکی از شاگردان نوجوان و دانشمند امام صادق (ع)، تعریف می‌کند: به من خبر دادند شخصی به نام «عمرو بن عبید» در مسجد جامع شهر بصره با شاگردانش می‌نشیند و ادعا می‌کند که پیامبر بعد از خود کسی را به‌عنوان جانشین قرار نداده است! این خبر خیلی من را ناراحت کرده بود، ازاین‌رو به بصره رفتم؛ وقتی وارد مسجد آن شهر شدم، دیدم جمعیت زیادی اطراف عمرو نشسته‌اند. از حاضران خواستم اجازه بدهند تا نزدیک عمرو بنشینم. سپس به عمرو بن عبید گفتم: «ای مرد دانشمند، من در این شهر غریبه هستم، اجازه می‌دهید چیزی بپرسم؟»

گفت: «آری»

«آیا شما چشم دارید؟»

«پسرجان، این چه سؤالی است؟! چرا دربارهٔ چیزی که می‌بینی سؤال می‌پرسی؟»

—- کتاب خوب —-